Зрозуміли што їм повів
Гершт шифарів бородатий
Гнес вшитко мают в голові
Што зо собом трея взяти
Де што мают інше підут
І будут купували
Бо нехтят ниякой біди
Всі ся до роботи взяли
Гварят до ся ходме в місто
Там да што ищи купиме
Місто вельке і хоц чисте
Всядиль смердит рибним димом
В кожній корчмі риби смажат
На риб’ячому олії
В очи пхатся чорна саджа
При крамницях зас злодії
Што то смотрят як окрасти
Неокресаних шифарів
Крадут всьо што може впасти
У руки хитрих злодарів
Підшов і до них злодюга
Яковс чужом мовом гварит
Очи мА як волоцюга
Затуплени чорни стари
І зьвідує ся о штоси
Свойом мовом шорстком чужом
А виглядат на когоси
Хто ниґда добру не служив
Руки ходят му як слова
Ищи невиповіджени
В перед взад ходит голова
А зір сідат на кишенях
Лем одважний Митро читат
Вшитки мисли бридь чловека
І хоц они в сьміх овити
Митро довше юж не чекат
Ідте гет бо ми не глупи
Хоц мови вашой не знаме
То в ваших розумах тупих
Замір хитрий всі читаме
Гварив Митро руком ногом
Потім зїмав за палицю
Ідте гет з нашой дороги
Нам ся спішит за границю.
